Friday 20 March 2015

"เสียงสวรรค์สร้าง ร้องเพลงตำนานโซล"


Aaron Neville: Bring It On Home, The Soul Classics
-----------
(เขียนไว้เมื่อปี ๒๕๕๐)
ป๋าล่ำลูกคอเป็นลอน เอรอน เนวิลล์อยู่ในวงการมาช้านาน เขาเป็นนักร้องที่มีเสียงเป็นเอกลักษณ์ที่สุดคนหนึ่ง ใครชอบก็คงเรียกได้ว่าเป็นเสียงสวรรค์ แต่ใครทนลูกคอหรือเสียงหลบของท่านไม่ไหวก็คงแทบเสียสติไปเช่นกัน ผมรู้จักเนวิลล์ครั้งแรกก็จากอัลบั้มของลินดา รอนสตัดท์ที่เขาไปร้องคู่ด้วยในแผ่น Cry Like A Rainstorm ที่เป็นงานป๊อบโวคัลที่เยี่ยมที่สุดชุดหนึ่ง จึงเริ่มมาตามงานเดี่ยวของเขาในยุคหลัง เนวิลล์เป็นคนที่ร้องเพลงได้หลายแบบทั้งโซล ริธึ่มแอนด์บลูส์ ที่เป็นของถนัด หรือจะเป็นค้นทรี่ ร็อคแอนด์โรลเขาก็ยังทำได้ ดีซะด้วย แต่พอมาร้องแนวแจ๊สแสตนดาร์ดล้วนๆอย่างในอัลบัม Nature Boy กลับฟังดูทะแม่งๆนะ
แผ่น Bring It On Home นี้เนวิลล์งัดเพลงโซลคลาสสิคล้วนๆ 13 เพลงออกมาตีความใหม่ ดูชื่อเพลงก็จะเห็นว่าเป็นเพลงดังที่มีคนนำมาร้องกันแล้วเป็นร้อยๆเวอร์ชั่น การเอาเพลงดังอย่างนี้มาร้องก็เหมือนดาบสองคม ได้ความคุ้นหูและคุณภาพของเพลงที่รับประกันได้ แต่ก็ยากที่จะสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆออกมาได้อีก
แต่เนวิลล์ทำได้ครับ
ต้องบอกอีกนิดว่าชุดนี้เป็นงานเพลงที่ป๋าอ้อนของเราเลือกสรรมาร้องเพื่อเป็นกำลังใจแก่ผู้ประสบภัยจากพายุแคทรีนาในนิวออร์ลีนส์ ซึ่งก็มีทั้งเพื่อนและญาติพี่น้องของป๋าเองอยู่ด้วย เนื้อเพลงอาจจะไม่ได้สื่อโดยตรง แต่ก็มีความหมายลึกๆที่เกี่ยวข้องถึง จุดนี้ทำให้บทเพลงในชุดนี้ทรงคุณค่าขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง ตั้งแต่เพลง Rainy Night In Georgia,Ain't No Sunshine,Let's Stay Together,A Change Is Gonna Come(เพลงนี้เหมาะมากๆกับสถานการณ์) หรือแม้กระทั้ง When A Man Loves A Woman ที่กลายเป็นเพลงที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าเพลงรักหวานธรรมดา โดยเฉพาะประโยค sleep out in the rain....
การร้องของเนวิลล์ชุดนี้ก็เปลี่ยนไป ป๋าอ้อนใช้น้ำเสียงที่เข้มแข็งขึ้นอย่างจงใจ ลดเสียงหลบที่เป็นเทรดมาร์คของเขาลงไปบ้าง (แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มี) ผมชอบนะการร้องแบบนี้ของเนวิลล์ การเรียบเรียงดนตรีทำได้แตกต่างและมีคลาสแต่ก็ไม่หวือหวาจนน่าประหลาด เพลงที่เนวิลล์ร้องได้ดีมากๆคือเพลงโคตรคลาสสิคของเบน อี คิง Stand By Me ที่ผมคิดว่าแฟนคลับเพลงนี้ (ท่านอาจจะทราบว่ามีแฟนคลับระดับโลกเฉพาะของคนที่ชอบเพลงนี้อยู่ คือมันเป็นเพลงที่ถูกนำมาร้องกันมากขนาดนั้น) คงจะยินดีต้อนรับเวอร์ชั่นนี้ของป๋าเข้าสู่อ้อมกอด เดวิด แซนบอร์นมาร่วมให้เสียงอัลโตแซ็กที่บาดวิญญาณเหมือนเคยใน People Get Ready ของเคอร์ติส เมย์ฟิลด์ (ป๋ายังเลือกอีกเพลงของเคอร์ติสมาร้องคือ It's All Right ที่เป็นโซลชื่นมื่นเหลือเกิน) ส่วนสุดหล่อคริส บอตติมาเป่ามิวต์ทรัมเป็ตเหงาใน Rainy Night In Georgia....
ถ้าคุณอยากรู้จักเพลงโซลบัลลาดระดับคลาสสิกด้วยการตีความของตำนานที่ยังมีชีวิต ก็ต้องซื้อแผ่นนี้ล่ะครับ
(ออกมาตั้งแต่กันยาปีก่อนแล้ว)

No comments: