Tuesday 5 October 2010

Brian Wilson : Reimagines Gershwin


Brian Wilson : Reimagines Gershwin (2010) ****

Release: August 2010

Genre: Traditional Pop

Producer: Brian Wilson


Brian Wilson คือหัวใจของ The Beach Boys และนักสร้างสรรค์เพลงป๊อบชาวอเมริกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งในยุคของดนตรีร็อค George Gershwinคือเจ้าของผลงาน American Songbook ที่เป็นอมตะจนถึงทุกวันนี้จากบทเพลงที่เขาประพันธ์ไว้ในทศวรรษที่ 20 และ 30 ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรในปี 1937 งานของ Gershwin มีผู้นำมา cover มากมายในหลากหลายสไตล์ แต่ผมก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าไบรอันจะทำอัลบั้มอุทิศให้กับ Gershwin ทั้งอัลบั้มอย่างนี้ เพราะแนวทางของทั้งสองดูจะห่างไกลกันอยู่ และโดยปกติไบรอันก็ไม่ค่อยจะบันทึกเสียงเพลงที่คนอื่นประพันธ์บ่อยครั้งนัก

ความน่าตื่นเต้นและน่าสนใจที่สุดของโครงการนี้อาจจะอยู่ที่การที่มูลนิธิของ Gershwin เปิดโอกาสให้ไบรอันและลูกวงเข้าไปฟังงานที่ยังไม่เคยเผยแพร่และแต่งค้างไว้ของ George Gershwin จำนวน 104 เพลง และนำ 2 เพลงจากในนั้นไป “แต่งต่อ” ให้เสร็จ และนำมาบันทึกเสียงในอัลบั้มนี้ ก่อนที่จะฟังกันว่าเพลงสองเพลงนี้เป็นอย่างไร ต้องยอมรับว่านี่เป็นแผนการตลาดที่ยอดเยี่ยม (ไม่ว่าจะตั้งใจให้มันเป็นแผนหรือไม่) มันแตกต่างกันมากกับการที่ไบรอันร้องเพลงเก่าๆของ Gershwin 13 เพลง กับการที่มี 2 เพลงในนั้นเป็นผลงานใหม่เอี่ยมของสุดยอดนักแต่งเพลงอเมริกันสองคนที่อยู่คนละยุคสมัย เหมือนกับตอนที่ Natalie Cole ร้องเพลงคู่กับพ่อของเธอในอัลบั้ม Unforgettable with Love หรือ Free As A Bird ของ Beatles ใน Anthology

ไบรอันแต่งทำนองและเรียบเรียงดนตรีต่อยอดจากต้นฉบับเดิมของ Gershwin เพลงแรกคือ “The Like in I Love You” ที่เป็น out-take จากมิวสิคัล Lady, Be Good! ในปี 1924 ท่วงทำนองช้าหวานน่าฟัง แต่ยังไม่อาจไปเทียบเพลงคลาสสิกอื่นๆของ Gershwin ได้ ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเนื้อเพลงจากการแต่งของมือกีต้าร์ของไบรอัน Scott Bennett ยังห่างไกลจากความเหนือชั้นของ Ira Gershwin พี่ชายของ George ที่มักจะแต่งเนื้อเพลงให้เสมอ อีกเพลงคือ “Nothing But Love” (จากปี 1929) ที่กว่าจะกลายมาเป็นเวอร์ชั่นนี้เคยเป็นเพลงวอลทซ์มาก่อน แต่ไบรอันบอกว่าไม่ใช่ทางเขา สุดท้ายจึงกลายเป็นเพลงร็อคสนุกๆที่แทบไม่ได้ยินสำเนียงแบบ Gershwin ในเพลงเลย (ทำให้อยากได้ยินจังว่าต้นฉบับของ Gershwin ทำไว้แค่ไหนกัน) และก็เหมือนกับเพลงแรก ที่ความคมคายของเนื้อเพลงยังไม่ถึงระดับ สรุปว่าสองเพลงนี้แค่สอบผ่านหวุดหวิด และถ้าใครหวังไว้มากๆก็น่าจะผิดหวังเลยล่ะ แต่ถ้าไม่คิดมาก จะเอาความไพเราะและละเมียดละไม สองเพลงนี้มีให้แน่นอน แต่แหม Gershwin + Wilson มันน่าจะมีอะไรมากกว่านี้นี่น่า!

บทเพลงของ Gershwin ที่ไบรอันคุ้นเคยจริงๆก็คืองานอมตะของเขา Rhapsody In Blue ที่ไบรอันเอามาทำเป็นกึ่งอะแคปเปลล่าปิดหัวท้ายอัลบั้ม ส่วนอีก 11 เพลงที่เหลือ เขาและลูกวงก็มานั่งฟังซีดีเก่าๆของ Ella Fitzgerald มั่ง Louis Armstrong มั่ง เพื่อเรียนรู้บทเพลงเหล่านั้น และสุดท้าย 11 เพลงที่ไบรอันคัดมาก็เป็นเพลงดังๆของ Gershwin ทั้งสิ้น

นักวิจารณ์หลายท่านสับอัลบั้มนี้เละ เพราะรับไม่ได้กับการที่ไบรอัน นำเพลงของ Gershwin มาทำให้เป็นเพลงแบบ Beach Boys ซึ่งผมก็อึ้งไปเหมือนกันเมื่อได้ฟังครั้งแรก แต่ก็ต้องถามตัวเองว่า แล้วจะคาดหวังอะไรล่ะ จะให้ไบรอันร้องแบบหลุยส์ อาร์มสตรองหรือไร? นี่น่าจะเป็นสิ่งที่เราน่าจะคาดไว้อยู่แล้ว เพลงอมตะของ Gershwin ร้องด้วยสุ้มเสียงหวานซึ้งและเสียงประสานแบบ Beach Boys มันเป็นอย่างนี้ทั้งอัลบั้ม! ถ้ารับตรงนี้ไม่ได้ไม่ต้องหามาฟังเลยครับ

น้ำเสียงของไบรอันยังเรียกได้ว่าพอไหวสำหรับวัยของเขา และเขาก็ไม่ได้ทำร้ายตัวเองด้วยการเลือกคีย์ที่โหดร้ายอะไร ทุกเพลงเป็นการตีความอย่างค่อนข้างตรงไปตรงมาไม่ได้มีอะไรหลุดโลก สี่เพลงจาก Porgy & Bess สอดคล้องต่อเนื่องอย่างหรูหราและงดงามทุกตัวโน้ตและออเคสตร้าอุ่นๆคอยโอบอุ้ม ตั้งแต่ Summertime, I Loves You, Porgy, I Got Plenty O’ Nuttin’ และ It Ain’t Necessarily So

ไบรอันใส่จังหวะแซมบ้าเนิบๆเข้าไปใน ‘S Wonderful ได้อย่างกำลังดี ส่วน They Can’t Take That Away From Me กลายเป็นร็อคสนุกด้วยเสียงประสานแบบ call and response ไบรอันบอกว่าเพลงนี้มีเนื้อเพลงที่”เหลือเชื่อที่สุดที่เคยได้ยินมา” I’ve Got A Crush On You มาในแบบดู-วอบอย่างแนบเนียน และ I Got Rhythm คือร็อคแอนด์โรลในแบบ Beach Boys เต็มตัว! ผมคิดเอาเองว่าเพลงนี้เหมือนกับไบรอันจะประกาศว่าเขาเป็นเจ้าของอัลบั้มนี้ และจะทำในแบบของเขา ใครรับไม่ได้ก็ถอยไป ส่วนผมล่ะชอบสุดหัวใจไปเลยล่ะครับ เพลงช้าอย่าง Love Is Here To Stay (“หนึ่งในเพลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีคนเขียนขึ้นมา และผมก็ร้องสุดความสามารถ”-ไบรอัน)และ Someone To Watch Over Me อาจจะไม่ลึกซึ้งนัก แต่ก็สวยงามปลอดโปร่งและเต็มไปด้วยความจริงใจในน้ำเสียงร้องนำของไบรอัน

ถ้าคุณชอบดนตรีในแบบของไบรอัน วิลสัน และ Beach Boys ผมว่าคุณจะรักอัลบั้มนี้เลยล่ะ แต่แฟนเพลงของ Gershwin ก็น่าจะลองฟังดูนะครับ มันอาจจะไม่มีการขับร้องหรือตีความลึกซึ้งเหมือน Ella, Billie Holiday หรือ Sinatra แต่คุณก็ฟังแบบนั้นมาตั้งหลายสิบปีแล้วไม่ใช่หรือ? และกรุณาอย่านำผลงานนี้ไปเทียบกับ American Songbook ของ Rod Stewart เพราะงานของไบรอันทำอย่างประณีตและเคารพผลงานมากกว่ามากมายครับ

อัลบั้มนี้มิกซ์โดย Al Schmitt ที่ชาวหูทองไว้ใจเสมอในด้านคุณภาพเสียงครับ

Tracklist

01 Rhapsody in Blue /Intro
02 The Like in I Love You
03 Summertime
04 I Loves You Porgy
05 I Got Plenty of Nothin

06 It Ain't Necessarily So
07 'S Wonderful
08 They Can't Take That Away from Me
09 Our Love Is Here to Stay
10 I've Got a Crush on You
11 I've Got Rhythm
12 Someone to Watch Over Me
13 Nothing But Love
14 Rhapsody in Blue/Reprise