Haim :: Something To Tell You ***1/2
Genre: Pop Rock
Release : July 2017
Producers: Haim, Ariel Rechtshaid, BloodPop,
Rostam Batmanglij, George Lewis,
Jr.
สำหรับวงป๊อบร็อคหน้าใหม่ที่เปิดตัวได้อย่างฟู่ฟ่าสุดปัง
การทิ้งช่วงระหว่างอัลบั้มแรกกับชุดต่อมาถึง 4 ปี จัดว่านานเกินไป โมเมนตัมจากงาน debut
แทบจะถูกกลืนหายไปในมหาสมุทรของงานมากมายของศิลปินทั้งเก่าและใหม่ในช่วงนั้น
แม้ว่าผมจะชื่นชมกับ Days Are Gone อัลบั้มแรกของ Haim ขนาดไหน
(รีวิวไว้ยาวเฟื้อยใน GM2000 ช่วงปลายปี 2013) แต่ก็ต้องยอมรับว่าไม่ได้ถึงกับตั้งหน้าตั้งตารอคอยอัลบั้มใหม่ของสามสาวพี่น้องอะไรกันนัก
โลกนี้มีอะไรให้ฟังมากมายเกินกว่าที่จะทำอย่างนั้น ยิ่งในยุคสตรีมมิ่ง
ที่วลีที่ว่า “เสี่ยงลองซื้อมาฟัง” แทบจะหายไปจากสารบบ ยกเว้นคุณจะตั้งใจทำมันเอง
ถ้าคุณยังจำได้ ผมชม Days Are Gone ไว้หลายพะเรอเกวียน
(สี่ดาว) จริงอยู่ว่าไม่มีอะไรใหม่เอี่ยมอ่องในดนตรีของ Haim แต่จะหาวงดนตรีป๊อบหน้าใหม่ที่ผสมผสานแนวดนตรีเก่าๆเข้ากับเอกลักษณ์ในการนำเสนอของตัวเองได้อย่างมีพลัง,
สนุกสนาน และเต็มไปด้วยวิญญาณอย่างพวกเธอนั้น..... ยากยิ่งนัก
พวกเธอรังเกียจที่ใครๆจะมาเรียก Haim ว่าเป็นเกิร์ลแบนด์หรือกรุ๊ป
มันเหมือนจะเป็นการหมิ่นหยาม
พวกเธอต้องการให้ตัดสินความยอดเยี่ยมของวงในระดับเดียวกับวงดนตรีอื่นๆโดยไม่ต้องคำนึงถึงเรื่องเพศแต่อย่างใด
โอเค เราจะทำอย่างนั้น แต่เราก็อดที่จะชื่นชมความสดใสน่ารักของพวกเธอไม่ได้อยู่ดี
คงไม่ผิดใช่ไหม
Days Are Gone ให้คำสัญญาที่ไม่ได้เขียนเป็นอักษรแก่คนฟังไว้ว่า
พวกเธอมีดีอีกมาก มากกว่าที่จะแค่ทำเพลงป๊อบสนุกๆ
โดยเฉพาะเพลงท้ายๆของอัลบั้มที่สาวสาวสาว”ปล่อยของ”กันไม่ยั้งมือ
เมื่อได้ยินเพลงแรกจาก Something To Tell You ในรูปแบบของวิดีโอคลิป
ผมบอกตัวเองทันทีว่า “เอาแล้ว” เพราะนี่คือเพลงช้า,กดดัน อันไม่ใช่เพลงที่เอาใจตลาดเอาเสียเลย
เรียกว่าทำใจรับของหนักจาก Haim กันล่ะ แต่สุดท้ายเมื่อได้ฟังครบทุกเพลงในอัลบั้ม
ผลก็คือ Haim ไม่ได้ทำอะไรท้าทายขนาดนั้น พวกเธอยังคงมุ่งมั่นในการทำสิ่งที่พวกเธอทำได้ดีจากอัลบั้มแรกอยู่
นั่นคือ soft rock ในสไตล์ 70’s อันมีความละม้ายและอิทธิพลจาก Fleetwood
Mac มากที่สุด
(อย่าคิดว่าทำดนตรีและเพลงแบบ Fleetwood Mac เป็นเรื่องง่ายเชียว)
ผสมผสานด้วย R&B และ 80’s Pop อีกพองาม ปั้มลายเซ็นด้วยการเล่นกับจังหวะกระตุกๆในเนื้อร้องที่แทบจะมีในทุกเพลงของ
Haim และเพลง Right Now ที่ดูจะฟังยากเย็นขณะพบเจอมันครั้งแรกเพลงเดียว
เมื่อมาอยู่ใน context ของ album กลับดูดีอย่างน่าประหลาด (น่าจะเป็นผลจากการจัดเรียงเพลง)
แน่นอน, เสียงร้องของหญิงกลาง Danielle Haim ยังคงเป็นนางเอกตลอดกาลตลอดอัลบั้ม
คุณสามารถนั่งถกกันได้เป็นวันๆว่าในเพลงนั้นตรงนี้เสียงของเธอเหมือนนักร้องรุ่นเก่าคนใด
นี่คือเสียงร้องแบบที่เมโลดี้ของทุกเพลงใฝ่หาอยากจะถูกขับร้องจากปากของเธอ
เพราะมันการันตีความไพเราะไปกว่าครึ่งแล้วด้วยน้ำเสียงนั้นของ Danielle ส่วน Alana
และ
Este ก็มิต้องน้อยใจ การประสานเสียงในแบบ
“ลูกคู่ขานรับ”ของพวกเธอนั้นกลมกล่อมและคึกคักมากมาย ไม่ต้องกลัวเลยว่า Danielle
จะหนีไปออกงานเดี่ยวในเร็วๆนี้
เพราะเธอจะหาเสียงประสานแบบนี้จากใครอื่นได้เล่า ถ้าไม่ใช่พี่น้องคู่นี้
มาถึงคำถามสำคัญ Something To Tell you ดีสู้ Days
Are Gone ได้ไหม? ในความเห็นของผม ตัวบทเพลงเองมิอาจเทียบงานชุดแรกได้ เพราะ Days
Are Gone นั้นเกลื่อนกลาดไปด้วยท่อนฮุค และเพลงระดับ killer เพียบ
(การที่มีการตัดซิงเกิ้ลถึง 6 แผ่นก็คงบอกอะไรได้ระดับหนึ่ง) ขณะที่ใน Something
To Tell You แม้จะมีหมัดฮุคไม่น้อย แต่ก็ไม่หนัก ไม่น็อคเท่า กระนั้นการบันทึกเสียงและฝีมือของพวกเธอดูจะพัฒนาไปอีกระดับหนึ่ง
ส่วนหนึ่งที่อาจทำให้ Something To Tell You ฟังด้อยกว่าเล็กน้อยก็คือความตื่นเต้นของเราต่อเสียงของพวกเธอที่,เป็นธรรมดา
ก็ต้องน้อยลง เพราะเรารู้แล้วว่านี่คือเสียงแบบ Haim
ในการวางลำดับเพลง พวกเธอยังคงใช้ยุทธวิธีเดิมเหมือนใน Days
Are Gone ด้วยการเปิดอัลบั้มด้วยเพลงระดับตีหัวเข้าบ้านสามเพลงรวด Want
You Back, Nothing’s Wrong และ Little Of Your Love อันล้วนเป็นเพลงป๊อบระดับมือสังหารไร้ที่ติ
(ถ้าคุณยังเฉยๆกับสามเพลงนี้ เป็นไปได้สูงว่าคุณไม่ใช่คนฟังของ Haim) ก่อนที่จะผ่อนคลายและเล่นสนุกกับความซนในดนตรีของตัวเองบ้าง
เช่นเอา Linn Drum ที่พรินซ์ชอบใช้มาเล่นใน Ready For You, ว่าพวกเราเหมือน
Fleetwood Mac หรือ? ใน You Never Knew นี่ขาดไปแค่เสียงร้องและกีต้าร์ของ Lindsey Buckingham
ก็เอาไปใส่ในอัลบั้มอย่าง
Mirage หรือ Tango In The Night ได้เลย ส่วน Walking Away มันคือการสดุดีให้
sexy R&B จากทศวรรษเก้าสิบ อันนี้แล้วแต่คุณเลยว่าจะอยากคิดถึง Janet
Jackson หรือ Mariah Carey เมื่อได้ฟังเพลงนี้ ปิดท้ายด้วย Night So
Long ที่อ้างว้างโหยหวน ราวกับเป็นเพลงของ Sarah McLachlan ยุคแรกที่กำลังร้องเพลงต่อหน้าวง
Pink Floyd
ครับ, มันยากเสมอล่ะในการทำงานต่อจากชุดแรกที่ดีมากๆ
แต่ผมไม่อาจจับสัญญาณได้นะว่า Haim กดดันอะไร พวกเธอก็ยังสนุกของเธอกันไป
ทำเพลงในแบบที่อยากทำ และจากปก,ที่เป็นอีกครั้งที่พวกเธอใส่แว่นกันแดดอยู่ท่ามกลางความสดใสเจิดจ้าของแอลเอ,
และชื่ออัลบั้ม-- มันราวกับว่า พวกเธอมีอะไรจะบอกเรานะ ก็นี่ล่ะ Haim และมันก็ยังคงเป็น
pop rock ยุคใหม่ที่ยอดเยี่ยมเช่นเคย
Tracklist
Want You Back
Nothing’s Wrong
Little Of Your Love
Ready For You
Something To Tell You
You Never Knew
Kept Me Crying
Found It In Silence
Walking Away
Right Now
Night So Long
