Sunday 25 November 2012

อ่านว่า เล็น-เหนิร์ด สะกิน-เหนิร์ด



เมื่อวานหยิบซีดีรีมาสเตอร์ของวงร็อคปักษ์ใต้วงนี้มาฟัง
นี่เป็นชุดแรกของพวกเขา
ชื่อวงอ่านยากจัด ก็เลยสะกดให้ฟังซะเลย น่ารักจัง
ฟังไป อ่านไป
โห วงยุคนั้น กว่าจะได้ออกผลงาน เหนื่อยโคตรๆ
เล่นกันมาตั้งเจ็ดปี
กว่าจะไปเตะตา Al Kooper
จึงได้ออกเทปกะเค้า
แล้วกว่าจะออกงานชุดแรก พวกเค้าก็ซ้อมกันแหลกเป็นเดือนๆ
จนกระทั่งแทบจะเล่นทุกเพลงถอยหลังกันได้ แม่นยำกันทุกโน๊ต
ผมเชื่อนะ เพราะวงนี้เล่นกันแน่นปึ๊ก ทีมเวิร์คสุดๆจริงๆ
แน่นอน เพลงเอกก็คือ Freebird
ที่ต้นสังกัดแทบจะกราบ บอกช่วยตัดทอนลงหน่อยได้ไหม ไม่งั้นวิทยุไม่เปิดแน่
ยาวโคตรๆขนาดนี้
พวกเขาบอกว่า โนวว ตัดไม่ได้ ถ้าวิทยุอยากเปิด ก็เลือกเพลงอื่นไปเปิดจิ
มีเพลงสั้นๆกว่านี้อีกตั้งหลายเพลงในอัลบั้ม
แต่สุดท้าย Freebird ก็กลายเป็นเพลงร็อคคลาสสิกที่วิทยุเปิดกันมากมายไม่รู้จักเบื่อจนทุกวันนี้
ชุดนี้บันทึกเสียงดีมากๆด้วยครับ
อยากเก็บงานของวงทุกชุดเลยซะแล้ว
(ตอนนี้มีแค่สาม....)

สมองปิ๊ง


เดินซีเอ็ดวันนี้....
ได้หนังสือมา ๒ เล่ม
หนังสือของคุณมาร์ค ที่ว่าจะหามาอ่านนานแล้ว "ความจริงไม่มีสี"
ผมว่าคนที่สนใจการเมืองทุกคนควรจะอ่านนะครับ ไม่ว่าจะอยู่ฟากฝั่งไหน
แล้วค่อยวิเคราะห์กันอีกทีว่าคำว่าความจริงในหนังสือเล่มนี้นั้นมันจริงจริงจริงหรือเปล่า???

อีกเล่มก็เป็นหนังสือแปล...สามร้อยกว่าบาท กับหน้ากระดาษโล่งๆซะเป็นส่วนใหญ่
จะว่าไปมันก็เกือบๆจะเป็นแค่ไดอารี่
แต่มันก็มีอะไรบางอย่างที่คอย"เชียร์"ให้เราเขียนได้ทุกวัน
เอาล่ะนะ
แทนที่จะทวิตหรือFB
เราย้อนยุคตัวเองมาบันทึกส่วนตัวกันดีกว่า....

เริ่มคืนนี้เลยยยยย

อ้อ... หา Beatles Way ไม่เจอแฮะ......

I'm back.

ไม่มีอะไรครับ
แค่จะบอกว่าจะกลับมาเขียน blog ที่นี่อีกครั้ง.....