Lily Allen is back!

Lily Allen It’s Not Me, It’s You ดนตรีย้อนยุค แต่เธอคือตัวตนแห่งยุคสมัย

"ตัวแม่" แห่ง myspace generation กลับมาแล้วหลังจากอัลบั้มแรกเมื่อปี 2007 Alright, Still สร้างชื่อเสียงให้เธอสุดๆจนทำให้มีศิลปินทำนองเดียวกับเธอดำเนินรอยตามกันมากมาย แต่ไม่มีใครที่จะแสบสันต์และน่ารัก+ขำขันได้เหมือนกับต้นตำรับ Kate Nash นั้นอาจจะทำดนตรีได้เยี่ยมมีมิติลึกซึ้งกว่าเธอ แต่เธอก็ดูจะหลุดโลกและห่างไกลแฟนเพลงไปหน่อย ขณะที่กับลิลลี่นั้นเด็กๆจะรู้สึกผูกพันและลุ้นไปกับชีวิตของเธอเหมือนดู reality Show เธอมีหน้าตาที่ไม่ถึงกับสวย แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร บางทีเธอก็ปล่อยตัวให้อ้วนจัด แต่ไม่กี่วันต่อมาเธอผอมเพรียวมาเชียว ทั้งหมดนี้เหมือนเป็นการออกแบบชีวิตให้เธอมาเป็นขวัญใจวัยรุ่นโดยแท้

ประวัติของเธอนั้นออกจะโชกโชน ทวนให้ฟังอีกครั้งว่าเคยย้ายโรงเรียน 13 ครั้ง และมีอาขีพเป็นเภสัชกรที่เกาะ Ibiza ตอนอายุ 15 คงไม่ต้องบอกว่าเธอขายยาอะไรนะครับ การที่เธอไม่ค่อยได้เรียนหนังสือเป็นเรื่องเป็นราวและย้ายโรงเรียนบ่อย ทำให้ลีลลี่ขาดเพื่อน ต้องหันเข้าหาดนตรีเป็นที่พึ่ง และวงโปรดของเธอคือ The Special, T.Rex, และ Happy Mondays คงจะพอบอกได้ว่าแนวดนตรีสกาป๊อบของเธอมาจากไหนกัน

เสน่ห์ของลิลลี่คือการเขียนเนื้อเพลงที่เถรตรง กล้าพูดในเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครกล้าเอ่ยถึงในเพลงปีอบ แต่เธอมีลีลาที่ทำให้มันออกมาดูไม่หยาบคายหรืออนาจารแต่ออกไปทางฮาๆน่ารักมากกว่า ในอัลบั้มชุดที่สองนี้เธอคงไม่อยากย่ำเท้าอยู่กับที่ เนื้อหาจึงเริ่มเขยิบไปในเรื่องอื่นๆที่เป็นระดับสูงและวงกว้างขึ้น เช่น วัฒนธรรมการใช้ยาเป็นว่าเล่น บ่วงของความเป็นป๊อบสตาร์ เพลงรักพ่อที่ไม่วายจิกนิดๆ เพลงด่าจอร์จบุช(ช้าไปหน่อยนะ) และยังแถมเขียนเพลงถึงพระเจ้าอีกเพลง ต้องยอมรับว่าเธอกล้าและเก่งทีเดียวที่จะไม่เพลย์เซฟกับเพลงรักวัยรุ่นแบบเดิม แม้ว่ามันจะดูไม่ใช่ทางเธอเท่าไหร่ แต่ลีลลี่ก็ทำได้ไม่เลว

อย่างไรก็ตาม แนวทางแสบๆของเธอก็ยังเป็นอะไรที่อีหนูทำได้ดีที่สุด Not Fair ดนตรีออกคันทรี่กวนๆ เนื้อเพลงยกย่องชายคนรักทุกอย่าง เสียอย่างเดียวที่เรื่องบนเตียงเขาไม่ได้เรื่อง Who'd Have Known เพลงรักในรูปแบบคล้าย Littlest Things ในงานชุดแรก บทเธอจะซึ้งขึ้นมา ลีลลี่เขียนเนื้อได้ราวกับแต่งเรื่องสั้นดีๆสักเรื่องให้เราอินไปกับเธอด้วย และ Never Gonna Happen เป็นเพลงสลัดรักที่ออกจะสุภาพแต่ร้ายลึก Back To The Start เป็นเพลงที่ 80's จ๋าๆสุดๆ เนื้อหาเป็นในแนวนางตัวร้ายสารภาพรัก

ไม่อยากบอกเลยว่าเพลงที่สร้างสรรค์และตลกสุดๆคือ F-ck You ที่น่าจะด่าจอร์จ บุชเป็นหลัก ต้องไปฟังเองครับถึงจะทราบว่ามันขำตรงไหน เพลงนี้ไม่รุนแรงเหมือนชื่อเพลงหรอกครับ นี่เป็นคำใบ้

งานนี้โปรดิวซ์โดย Greg Kurstin แห่ง The Bird And The Bee ผู้เคยทำงานกับเธอมาแล้วในอัลบั้มแรก เป็นความประสงค์ของเธอเองที่อยากให้อัลบั้มนี้มีโปรดิวเซอร์คนเดียวไม่ใช่จับฉ่ายเหมือนงานก่อน ถ้าจะเอาความต่อเนื่องและเป็นหนึ่งเดียวล่ะก็ได้เลย แต่มันก็สู้ความหลากหลายและสดใสเหมือนงานแรกไม่ได้ นี่มักจะเป็นปัญหาของการออกแผ่นที่สองของศิลปินที่ดังมากๆจากชุดแรก

ถ้าจะจินตนาการว่างานนี้ออกมาเมื่อสิบหรือยี่สิบปีก่อนที่ไม่มีความใกล้ชิดอะไรกันมากระหว่างศิลปินกับคนฟัง- มันจะประสบความสำเร็จไหม ผมก็คิดว่ามันคงดังอยู่ดี เพราะเพลงส่งเหลือเกิน เด็กคนนี้เขียนและทำเพลงได้ติดหูสุดๆ แทบทุกเพลงของเธอเราร้องตามได้ก่อนจะฟังจบรอบแรกเสียอีก ชุดใหม่นี้แนวสกาลดลง แต่ออกไปทางอีเล็กโทรป๊อบแบบ 80's บางเพลงก็ไปในแนว jazz เก่าๆ และมีคันทรี่บางๆอีก 1 เพลง แต่ไม่ต้องห่วง เด็กๆที่รักเพลงป๊อบร่วมสมัยรับได้สบายๆทุกคน แต่จะว่าไปอิทธิพลของพี่เกร็กโปรดิวเซอร์ก็ไม่น้อยเลย ลองไปฟังอัลบั้มใหม่ของ The Bird And The Bee สิครับ ซาวนด์แกชัดมาก

ในเว็บของเธอจะมีการปล่อยเทปมัลติแทร็คแยกชิ้นดนตรีให้แฟนๆโหลดไปทำรีมิกซ์กันเองแล้วส่งกลับมาประกวด เป็นไอเดียที่เก๋มาก http://www.lilyallenmusic.com/lily/remix เป็นที่ทราบกันว่ามัลติแทร็คเหล่านี้สมัยก่อนศิลปินเขาหวงกันจะตาย แต่นั่นมันความคิดเดิมๆแล้วครับ อะไรที่กระตุ้นยอดขายและความสนใจได้ ต้องทำหมดล่ะครับยุคนี้ อ้อ คนที่จะโหลดมัลติแทร็คได้ต้องได้"โค้ดลับ"จากแผ่นซีดีอัลบั้มก่อนนะครับ

แถมเมื่อสองวันก่อนเธอเขียนบล็อกอ้อนแฟนๆยังกะนักร้องลูกทุ่งให้ซื้อแผ่นเธอเยอะๆ เพราะเธออยากติดอันดับ 1 เหลือเกิน.... อ่านดูไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนเดียวกับที่เคยเปิดหน้าอกโชว์หัวนมที่สามทางรายการโทรทัศน์! (มีคลิปใน youtube แต่ไม่อยากเอามาแปะ)

ดนตรีในชุดนี้ย้อนยุค แต่นี่คือเสียงจากไอคอนแห่งเจเนอเรชั่นนี้ครับ

Everyone's At It 4:19*** The Fear 3:27 ***Not Fair 3:21 ****22 3:05 ***I Could Say 4:03 ***Back To The Start 4:11 ****Never Gonna Happen 3:26 ****F-ck You 3:35 *****Who'd Have Known 3:48 ****Chinese 3:27 ***Him 3:15 ***He Wasn't There 2:52 ***