Miss Otis Regrets

"Miss Otis Regrets"

"คุณโอติสเสียใจค่ะที่เธอไม่สามารถมาทานอาหารกลางวันกับคุณผู้หญิงได้ในวันนี้"

สาวใช้ของมิสโอติสบอกกับแขกของเธอที่คาดว่าคงจะมีนัดทานข้าวกลางวันกับเธอไว้
และเธอก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝันกับมิสโอติสเมื่อคืนนี้
มิสโอติสพบว่าเธอถูกคนรักหักหลัง
และเมื่อเธอตื่นขึ้นและตระหนักจริงๆว่าฝันทั้งหมดของเธอสูญสลาย
เธอก็ไม่คิดจะนอนอยู่เฉยๆ
มิสโอติสออกตามล่าชายคนรักที่ทำเธอเจ็บแสบ
แล้วก็...สังหารเขาซะ
เธอหนีตะรางไม่พ้น แต่ที่ไม่คาดคิดไปกว่านั้นคือมีม็อบกลุ่มนึงมากระชากตัวเธอออกจากรงขัง
แล้วจับเธอไปแขวนคอกับต้นหลิว
สาวใช้เล่าให้แขกมิสโอติสเป็นประโยคสุดท้ายว่า
ก่อนที่เธอจะสิ้นลม มิสโอติสเงยหน้างามๆของเธอขึ้นมาแล้วก็ร้องไห้
และฝากเธอมาบอกว่า เธอเสียใจนะ ที่มาทานมื้อกลางวันด้วยไม่ได้วันนี้

เป็นเพลงที่มีเนื้อหาแปลกประหลาดไม่ใช่เล่น โคล พอร์เตอร์ เขียนเพลงบลูส์เพลงนี้ไว้ในปี 1934 เพื่อตอบรับการท้าทายของเพื่อนๆ
เขาทานอาหารกับมิตรสหายอยู่ในภัตตาคารแห่งหนึ่ง และโคลโม้ว่าเขาสามารถเขียนเพลงเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ได้
เพื่อนเลยท้าว่า งั้นลองเขียนเพลงที่เกี่ยวกับสิ่งต่อไปที่เราจะได้ยินในภัตตาคารแห่งนี้ และไม่นานจากนั้นบริกรคนนึง
ก็พูดกับแขกโต๊ะข้างๆว่า

"มิสโอติสฝากแสดงความเสียใจที่ไม่สามารถมาร่วมรับประทานอาหารกลางวันด้วยวันนี้"

------------

Miss Otis regrets she's unable to lunch today, madam
Miss Otis regrets she's unable to lunch today
She is sorry to be delayed
But last evening down in Lover's Lane
She strayed, madam
Miss Otis regrets she's unable to lunch today

When she woke up and found
That her dream of love was gone, madam
She ran to the man who had led her so far astray
And from under her velvet gown
She drew a gun and shot her love down, madam
Miss Otis regrets, she's unable to lunch today

When the mob came and got her
And dragged her from the jail, madam
They strung her upon the old willow across the way
And the moment before she died
She lifted up her lovely head and cried, madam
Miss Otis regrets she's unable to lunch today

Miss Otis regrets she's unable to lunch today

http://youtu.be/PVnAQcRIkZo